షిర్డీ సాయిబాబా

షిర్డీ సాయిబాబా (?? - అక్టోబర్ 15, 1918) భారతీయ గురువు మరియు సాధువు, ఫకీరు. ఇతని అసలు పేరు, జన్మ స్థలం తెలియదు. సాయిబాబాను అనేకులు ముస్లింలు, హిందువులూ సాధువుగా నమ్ముతారు. ఇతని జీవిత నడవడిలో, భోధనలలో రెండు మతాలను అవలంభించి, సహయోగము కుదర్చడానికి ప్రయత్నించాడు. సాయిబాబా మసీదులో నివసించాడు, గుడిలో సమాధి అయ్యాడు. రెండు మతాల పద్ధతులను తన బోధనలో అవలంభించాడు. ఈయన రెండు సాంప్రదాయాల యొక్క పదాలను, చిత్రాలను ఉపయోగించాడు. ఈయన యొక్క వ్యాఖ్యలలో ముఖ్యమైన ఒక వాక్యము అల్లా మాలిక్, సబ్ కా మాలిక్ ఎక్ (सबका मालिक एक) (అందరి ప్రభువు ఒక్కడే). పెక్కుమంది భక్తులు (ప్రధానంగా హిందూ సంప్రదాయానికి చెందినవారు) సాయిబాబాను శివుని, దత్తాత్రేయుని అవతారం అయిన సద్గురువుగా భసాయిబాబా బోధనలో ప్రేమ, కరుణ, దానం, సంతృప్తి, శాంతి, దైవారాధన, గురుపూజ ముఖ్యమైనవి. అద్వైతం, భక్తి మార్గం, ఇస్లాం సంప్రదాయాలు అతని బోధనలలోనూ, జీవనంలోనూ మిళితమై ఉన్నాయి. ఎంతో మంది, ప్రధానంగా మహారాష్ట్ర, గుజరాత్, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రాలనుండి సాయిబాబాను దైవ స్వరూపునిగా నమ్మి ఆరాధిస్తున్నారు. అతను హిందువా, ముస్లిమా, దేవుడా, గురువా, సామాన్యుడా అన్ని విషయాల గురించి పలు వాదాలున్నాయి

నేపధ్యం
సాయిబాబా పుట్టుపూర్వోత్తరాల గురించి తెలియడంలేదు. ఈ విషయమై జరిగిన కొన్ని అధ్యయనాల వల్ల బాబా షిరిడీ చుట్టుప్రక్కలే జన్మించి ఉండవచ్చుననీ, అతని బాల్య నామం హరిభావు భుసారి కావచ్చుననీ కొన్ని అభిప్రాయాలున్నాయి. తన జన్మ, బాల్యాల గురించి బాబా ఎప్పుడూ స్పష్టంగా చెప్పలేదు. అవి అనవుసరమని అనేవాడు. ఎందుకంటే ఎక్కడ పుట్టాడో మరియు పేరు ఏమిటో తెలిస్తే ప్రతి మనిషి ముందు వారి కుల గోత్రాలు చూస్తారు మరియు వారిది ఈ మతం అని మనసులో నాటేసుకొంటారు, బహుశా బాబా గారు అందుకే వారి పేరు మరియు పుట్టిన ప్రదేశం ప్రస్తావన చేయలేదు. ఒకమారు తన ప్రియానుయాయుడైన మహాల్సాపతితో తాను పత్రి గ్రామంలో ఒక బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో పుట్టి ఒక ఫకీర్ సంరక్షణలో పెరిగినట్లు చెప్పాడని కధనం ఉందిమరొకమారు ఫకీరు భార్య తనను సేలుకు చెందిన వెంకోసా అనే గురువుకు అప్పగించినట్లు, తాను వెంకోసా వద్ద పన్నెండేళ్ళు శిష్యరికం చేసినట్లు చెప్పాడంటారుఈ రెండు కధనాల వలన బాబా పూర్వ జీవితం గురించి వివిధ అభిప్రాయాలున్నాయి
తన షుమారు పదహారు సంవత్సరాల ప్రాయంలో బాబా మహారాష్ట్రలోని అహమ్మద్ నగర్ జిల్లాకు చెందిన షిరిడీకి వచ్చాడని, అక్కడ మూడేండ్లు ఉండి తరువాత తరువాత కొంత కాలం కనుపించలేదని, మళ్ళీ ఒక సంవత్సరం తరువాత (షుమారు 1858లో) షిరిడీకి తిరిగి వచ్చాడనీ అత్యధికులు విశ్వసించే విడయం. ఈ ప్రకారం బాబా షుమారు 1838లో జన్మించి ఉండవచ్చును.
ఆ యువకుడు ఒక వేప చెట్టు క్రింద ధ్యానంలో రాత్రింబవళ్ళు కూర్చుని ఉండేవాడు. అతనిని చూచి గ్రామస్తులు ఆశ్చర్యపడ్డారు. మహాల్సాపతి, అప్పా జోగలే, కాశీనాధ వంటి ధార్మిక చింతనాపరులైన గ్రామస్తులు బాబాను తరచు దర్శించసాగారు. అతడు పిచ్చివాడని మరి కొందరు రాళ్ళు కూడా రువ్వేవారు.. మళ్ళీ కొంతకాలం కనుపించకుండా పోయిన సమయంలో అతనెక్కడికి వెళ్ళాడో ఎవరికీ తెలియదు. అప్పుడు అతను చాలా మంది సాధువులను, ఫకీరులను కలిశాడని, 1857లో ఝాన్సీ లక్ష్మీబాయి అధ్వర్యంలో జరిగిన మొదటి స్వాతంత్ర్య సంగ్రామంలో సైనికుడిగా పాల్గొని ఉండవచ్చుననీ, కొంతకాలం నేత పని చేశాడనీ కొన్ని సూచనల వలన తెలుస్తున్నాయి.
షిరిడీలో నివాసం
1858లో చాంద్ పాటిల్ కుటుంబపు పెళ్ళివారితో కలిసి బాబా షిరిడీ వచ్చాడు. అక్కడ ఖండోబా మందిరం దగ్గర అతను బండి దిగినప్పుడు మందిరం పూజారి మహాల్సాపతి "దయ చేయుము సాయీ" అని పిలిచాడు. తరువాత 'సాయి' పదం స్థిరపడి అతడు "సాయిబాబా"గా ప్రసిద్ధుడైనాడు. షిరిడీ ప్రాంతంలో సాము గరిడీలు, కుస్తీలు ప్రసిద్ధం. సాయి వేషధారణ కుస్తీ పహిల్వాన్‌లలాగా ఉండేది. ఒకసారి 'మొహిదీన్ తంబోలీ' అనే వానితో కుస్తీ పట్టి ఓడిపోయిన తరువాత బాబాలో చాలా మార్పు వచ్చింది. సూఫీ ఫకీరులలాగా మోకాళ్ళవరకు ఉండే 'కఫనీ', తలకు టోపీలాగా చుట్టిన గుడ్డ ధరించడం మొదలుపెట్టాడు. ఇలా ముస్లిం ఫకీరులా ఉండే బాబాకు స్థానిక హిందువులనుండి కొద్దిపాటి ప్రతిఘటన కూడా ఎదురయ్యింది.
1918లో తన మరణం వరకు సాయిబాబా షిరిడీలోనే ఉన్నాడు. ఒక పాత మసీదును తన నివాసం చేసుకొన్నాడు. యాచన అతని వృత్తి. మసీదులో ధునిని వెలిగించాడు. అందులోనుండి విభూతిని తీసి తన దర్శనానికి వచ్చేవారికి పంచేవాడు. అది తమకు రక్షణ ఇస్తుందని భక్తులు నమ్మేవారు. వచ్చిన వారికి ఉపదేశాలు, ధర్మ బోధలు చేసేవాడు. చాలా మహత్తులు చూపించేవాడని భక్తులు చెబుతారు. స్వయంగా వండి ప్రసాదాన్ని పంచేవాడు. ఉత్సవాలలో పాల్గొనేవాడు. ఒకోమారు విపరీతంగా కోపం చూపేవాడు.
1910 తరువాత సాయిబాబా పేరు దేశమంతటా తెలిసింది. గొప్ప మహత్తులు చూపే సాదువనీ, లేదా అవతారమని విశ్వసించే భక్తులు పెక్కురు బాబా దర్శనానికి రాసాగారు. అక్టోబరు 15, 1918 మధ్యాహ్నం 2.30కి బాబా తన భక్తుని వడిలో కన్ను మూశారు (మహా సమాధి చెందారు). ఆయన దేహం బూటెవాడలో ఖననం చేయబడింది. అక్కడే 'సమాధి మందిరం' నిర్మించబడింది.
ముఖ్యమైన శిష్యులు, అనుయాయులు
సాయిబాబా తన మార్గానికి, ఉపదేశాలకు చెందిన సంస్థాగత ఏర్పాట్లు ఏవీ చెయ్యలేదు. ప్రత్యేకించి తన శిష్యులు అని చెప్పుకొనే వ్యవస్థ కూడా ఏమీ లేదు. ఆయన అందరికీ చెందినవాడు. సకోరీకి చెందిన ఉపాసనీ మహారాజ్, అహమ్మద్ నగర్‌కు చెందిన మెహర్ బాబా వంటి సాయిబాబా భక్తులు ప్రసిద్ధులయ్యారు.
శ్రీ సాయిబాబా జీవిత సమయంలో కొందరు భక్తులు ఆయనను సదా అంటిపెట్టుకొని ఉన్నారు - వారిలో ముఖ్యులు: మహాల్సాపతి, హేమాండ్ పంతు, శ్యామా ,తాత్యా..
బోధనలు
మసీదు గొడకానుకొని ఉన్న సాయిబాబా, భక్తులతోడుగా
తన దైనిక వ్యవహారాలలోను, బోధనలలోను సాయిబాబా హిందూమతానికి చెందిన సంప్రదాయాలనూ, ఇస్లాం సంప్ర్రదాయాలనూ కూడా పాటించాడు. నమాజ్ చదవడం, అల్-ఫతీహా మననం, ఖొరాన్ అధ్యయనం వంటి ఆచారాలను ప్రోత్సహించాడు కాని చాలా ఇతర ఆచారాలను పాటించలేదు. ఆయన దుస్తులు కూడా సూఫీ ఫకీర్ తరహాలోనే ఉండేవి. మతం, కులం వంటి భేదాలపై ఆధారపడిన విద్వేషాలను పూర్తిగా వ్యతిరేకించాడు. అలాగే సనాతన ఛాందస సంప్రదాయాలను, ఏ మతానివైనా గాని, ఖండించాడు. తాను ఫకీరుగా ఉన్నా తన అనుయాయులను సామాన్య గృహస్థ జీవనం గడపమని చెప్పాడు. ప్రార్ధన, భగవన్నామస్మరణ, పుణ్యగ్రంధ పఠనం - వీటిని ప్రోత్సహించాడు. ఖొరాన్ చదువమని ముస్లిములకూ, రామాయణం, భగవద్గీత, విష్ణు సహస్రనామ స్తోత్రం వంటివి పారాయణం చేయమని హిందువులకూ ఉపదేశించాడునీతి బద్ధమైన జీవనం గడపమనీ, ఇతరులను ప్రేమించి సహాయం చేయమనీ చెప్పాడు. తన భక్తులకు రెండు ముఖ్యమైన లక్షణాలు అలవరచుకోమని పదేపదే చెప్పాడు - అవి శ్రద్ధ (విశ్వాసం, భక్తి, దీక్ష), సబూరి (ఓర్పు, సాధన). నాస్తికత్వాన్ని తప్పు పట్టాడు అశ్రద్ధ చేయకుండా బాధ్యతలు నెరవేర్చాలనీ, వ్యామోహానికి లొంగకుండా తృప్తులు కావాలనీ ఉపదేశించాడు.
రెండు మతాల గ్రంధాలనూ సాయిబాబా ఆదరించి వ్యాఖ్యానించాడు. వాటిపై ఆయనకు లోతైన పరిజ్ఞానం ఉందని ఆయనతో ఉన్నవారు చెప్పారు. హిందూ మత విషయాలపై బాబా వ్యాఖ్యానాలలో అద్వైతం, భక్తి అంశాలు కలగలిసి ఉండేవి. తన నివాస స్థానమైన మసీదుకు ద్వారకామాయి అని పేరు పెట్టుకున్నాడు
భగవంతుడు అంతటా, అందరిలోనూ ఉన్నాడనేది బాబా బోధనలలో ఒక ముఖ్యాంశం. అతని ఉపదేశాలు ఇస్లామిక్ సిద్ధాంతాలకూ, ఉపనిషత్సూత్రాలకూ కూడా సరిపోతాయి. ఈ లోకం నశ్వరమనీ, భగవంతుడిచ్చే మోక్షమే శాశ్వతమనీ చెప్పాడు. సాధనలో గురువు ప్రాముఖ్యతను గురించీ, గురువునే దేవుడిగా భావించమనీ పదేపదే చెప్పాడు. పూర్వపు కర్మల కారణంగా వివిధ ఫలితాలు సంభవిస్తాయని కూడా చెప్పాడు.
సాయిబాబా రచించిన గ్రంధాలేవీ లేవు. అతని బోధనలు మౌఖికంగానే శిష్యులకు లభించాయి. అవి పెద్ద పెద్ద ఉపన్యాసాలు కావు. సమయానుసారంగా చేసిన చిన్న చిన్న ఉపదేశాలు. తన వద్దకు దర్శనానికి వచ్చిన వారిని తరచు సాయిబాబా ‘దక్షిణ’ అడుగుతుండేవాడు. అలా వచ్చిన ధనాన్ని పేదలకు పంచిపెట్టేవాడు. మిగిలిన కొద్దిపాటి ధనంతో పుగాకు, అగ్గిపెట్టెలవంటివి కొనేవాడు. భక్తులవద్ద దక్షిణ తీసికొని వారి పూర్వ ఋణాలను చెల్లించడానికి దోహదం చేస్తాడని అతని అనుయాయులు అనేవారు.
దానము, ఉన్నదానిని ఇతరులతో పంచుకోవడం – ఇవి బాబా బాగా ప్రోత్సహించిన గుణాలు. ఏదో సంబంధం లేకుండా ఎవరూ ఎక్కడికీ వెళ్ళలేరు అని బాబా అనేవాడు. దగ్గరకు వచ్చినవారిని తిరస్కరించకుండా ఆహ్వానించి ఆదరించమని చెప్పేవాడు. “దప్పిక గొన్నవారికి నీరు, ఆకలిగొన్నవారికి అన్నము, నగ్నంగా ఉన్నవారికి దుస్తులు ఇవ్వు, నీ వరండాలో నలుగురూ కూర్చొని విశ్రమించే అవకాసం ఇవ్వు. అలాగైతే శ్రీహరి తప్పక ప్రసన్నుడౌతాడు. ఒక వేళ దానం చేయడం ఇష్టం లేకపోతే మర్యాదగా నిరాకరించు గాని వారియెడల కుక్కలాగా మొరగవద్దు” అని చెప్పాడు.
బాబా చెప్పిన వాటిలో మరి కొన్ని ప్రసిద్ధ వాక్యాలు – “నేనుండగా భయమెందులకు?”"అతనికి మొదలు లేదు... తుది లేదు ". తన భక్తులకు బాబా పదకొండు వాగ్దానాలు చేశాడు.:
షిరిడీలో అడుగు పెట్టినవారి కష్టాలు తీరినట్లే.
మసీదు మెట్లెక్కగానే దీనులలో సంతోషం వెల్లివిరుస్తుంది.
నేనీ భౌతిక దేహాన్ని విడచిన తరువాత కూడా సచేతనంగా ఉంటాను.
నా సమాధి నా భక్తులను దీవిస్తుంది. వారి అవుసరాలకు అక్కడే జవాబు లభిస్తుంది.
నాసమాధినుండే నేను మీకు దర్శనమిస్తాను.
నా సమాధినుండి నేను మాట్లాడుతాను.
నా వద్దకు వచ్చి శరణు కోరిన వారికి సహాయం చేయడానికి నేనెప్పుడూ ఉంటాను.
మీరు నావంక చూడండి. నేను మీవంక చూస్తాను.
మీ భారాలను నాకు అందిస్తే నేను తప్పక మోస్తాను.
నా సహాయం, బోధన కోరినవారికి అవి వెంటనే లభిస్తాయి.
నా భక్తుల ఇంట ‘లేమి’ అనేది ఉండదు.
మత సామరస్యం
“ హిందువుల దైవమైన శ్రీ రాముడు, ముస్లిం ల దైవమైన అల్లా ఒక్కరే ! ఇరువురి బోధనల సారాంశం ఒక్కటే – అందరి దైవం ఒక్కరే ! కనుక మీలో మీరు కలహించుకోవడం మాని సోదరుల వలె కలిసి మెలిసి జీవించండి.”
సర్వాంతర్యామి అయిన ఆ భగవంతునిని సేవించుటకు మత బేధం ఆటంకం కాకూడదు
ఒక ముస్లింకు సంతానం కలిగితే శిరిడీలో మిఠాయి పంచుతానని మొక్కుకున్నాడు. సాయి అతనిని అల్లా అచ్చా కరేగా అని దీవించారు. కొంత కాలానికి అతని కోరిక ఫలించి కొడుకు పుట్టాడు.”వెళ్ళి మారుతీ ఆలయం లో మిఠాయి పంచు” అన్నారు.మారుతీ ఆలయం లో మిఠాయి పంచి తిరిగి సాయి వద్దకు రాగా ఆయన ఎంతో ఆనందంతో అతనిని కౌగలించుకొని అల్లా అచ్చా కరేగా అని ఆశీర్వదించారు.
"అందరి దైవం ఒక్కరే. మతం అనేది ఆ దైవాన్ని చేరుకునే ఒక మార్గం మాత్రమే".
"ఖురానును చదవగానే సరి కాదు, అందులోని సారాంశాన్ని వంట పట్టించుకొని ఆచరించాలి.”
భక్తులు, పూజా విధానాలు
ఖండోబా ఆలయంలోని పూజారి మహాల్సాపతి సాయిబాబాకు మొదటి భక్తుడని ప్రతీతి. తరువాత కూడా కొద్దిమంది స్థానిక శిష్యులు, విశ్వాసంతో దర్శనానికి వచ్చే మరి కొద్దిమంది మాత్రమే బాబా భక్తజనంగా పరిగణించవచ్చును. 1910 తరువాత ఒక భక్తుడైన దాసగణు తన సంకీర్తనల ద్వారా బాబా మహిమలను దేశమంతటా చాటాడు. అప్పటినుండి దేశంలో చాలా ప్రాంతాలనుండి హిందూ, ముస్లిమ్ భక్తులు పెద్ద సంఖ్యలో షిరిడీకి రాసాగారు. బాబా జీవిత కాలం చివరి భాగంలో కొందరు క్రైస్తవ, పార్శీ భక్తులు కూడా షిరిడి సాయి దర్శనానికి రాసాగారు.
షిరిడీలోని సాయి మందిరంలో నిత్య పూజలు జరుగుతున్నాయి. అనుదినం వేల సంఖ్యలో వివిధ ప్రాంతాలనుండి భక్తులు షిరిడీకి వచ్చి బాబా దర్శనం చేసుకొంటారు. శ్రీ సాయిబాబా సంస్థాన్ అనే సంస్థ షిరిడీ కేంద్రంగా వివిధ కార్యక్రమాలు, ఆలయ నిర్వహణ కొనసాగిస్తున్నది.
దేశంలో అన్ని ప్రధాన నగరాలలోనూ సాయిబాబా మందిరాలున్నాయి. ఆంధ్ర ప్రదేశ్…లో అనెక నగరాలలోను, పట్టణాలలోను, చాలా గ్రామాలలోను సాయి మందిరాలున్నాయి సాయి బాబా గురించి అనేక పుస్తకాలు ప్రచురితమయ్యాయి. హిందువుల యాత్రా స్థలాలలో ఒకటిగా షిరిడీ పరిగణింపబడుతున్నది అయితే సాయిబాబా ఆరాధనోద్యమంలో కొద్దిపాటి మాత్రమే షిరిడి సాయి సంస్థానం మార్గదర్శకత్వ వ్యవస్థలో ఉంది. అధికంగా భక్తులు, పూజలు, ఆలయాలు అక్కడి ప్రజల సంకల్పానుసారం ఏర్పాటు చేయబడుతున్నది.

భారత దేశం వెలుపల అమెరికా, ఆస్ట్రేలియా, మలేషియా, సింగపూర్ వంటి చోట్ల కూడా సాయి బాబా భక్తులు, ఆరాధనా కార్యక్రమాలు జరుగుతున్నాయి.
షిరిడీలోని సాయిమందిరానికి సగటుమ రోజూ 20 వేల మంది సందర్శకులు వస్తారని. కొన్ని ప్రత్యేక దినాలలో ఈ సంఖ్య లక్షవరకూ ఉంటుందని అంచనా.
మహిమలు
సాయిబాబా భక్తులు అనుచరులు చెప్పే కధనాల ప్రకారం సాయిబాబా పెక్కు మహిమలు కనబరచాడు. వీటిలో ఎక్కువగా హేమాండ్ పంతు రచించిన ‘సాయి సచ్చరిత్ర’లో ప్రస్తావించబడ్డాయి. దీర్ఘ కాలిక వ్యాధులను నయం చేయడం, ఖండ యోగం వంటి అసాధారణ యోగ ప్రక్రియలు, గాలిలో తేలి ఉండడం, ప్రకృతి శక్తులను నియంత్రించడం, భక్తుల మనసులోని విషయాలు తెలిసికోవడం, దూర ప్రాంతాలలోని భక్తులకు తన సందేశం తెలియజేయడం వంటివి ఇలాంటి మహిమలలో కొన్ని.
తన భౌతిక దేహాన్ని విడచిన తరువాత కూడా బాబా అనేక భక్తులకు కలలలోను, మనోధ్యాన సమయంలోను దర్శనమిచ్చి మార్గ నిర్దేశనం చేయడం, కష్టాలనుండి విముక్తి కలిగించడం వంటి మహిమలు కనబరచినట్లు పెక్కు భక్తులు చెబుతుంటారు. ఇటువంటి విషయాలు భక్తుల సత్సంగ కార్యక్రమాలలో తరచు చెప్పబడతాయి.
చారిత్రిక ఆధారాలు
1916లో గోవిందరావు రఘునాధ దభోల్కర్ (ఇతనికి సాయిబాబా ‘హేమాండ్ పంత్’ అనే పేరు పెట్టాడు) మరాఠీలో వ్రాసిన ‘సాయి సచ్చరిత్ర’ అనే గ్రంధం సాయిబాబా జీవిత విశేషాలకు సంబంధించన ముఖ్యమైన ఆధారం. ఈ రచయిత స్వయంగా సాయిబాబా సన్నిహిత అనుచరుడు. ఎక్కువ విషయాలు తను ప్రత్యక్షంగా చూచినవి లేదా బాబా మాటలలో చెప్పినవి లేదా ప్రత్యక్ష సాక్షులు చెప్పినవి వ్రాశాడు. ఈ గ్రంధం దాదాపు అన్ని భారతీయ భాషలలోకి, ఆంగ్లంలోకి అనువదించబడింది. తెలుగుగులో ప్రత్తి నారాయణరావు అనువదించిన ‘సాయి సచ్చరిత్ర’ ఒక నిత్య పారాయణ గ్రంధంగా పెక్కు భక్తులు పరిగణిస్తారు. ఆచార్య ఎక్కిరాల భరద్వాజ, స్మృతి శ్రీనివాస్, ఆంటోనియో రిగోపోలస్ వంటి వారు వ్రాసిన సాయిబాబా జీవిత చరిత్రలు వారు విన్న విషయాలపై ఆధారపడినవి. గణేష శ్రీకృష్ణ ఖర్పడే వ్రాసిన ‘షిరిడి దినచర్య’ కూడా ఒక ముఖ్యమైన ఆధారం. తొలి తెలుగు శిరిడీ సాయి చరిత్ర ను (1957) వేమురి వెంకటేశ్వరరావు గారు వ్రాసినారు.
ఇంకా బి.వి.నరసింహస్వామిజీ రచించిన ‘సాయి సందేశం’, ఆచార్య ఎక్కిరాల భరద్వాజ రచించిన ‘సాయి చరిత్ర, సందేశం’ కొన్ని ముఖ్యమైన వనరులు.
వివిధ మతాలలో అభిప్రాయాలు
హిందూమతంలో
సాయిబాబా జీవితకాలంలోనే యెవాలా ఆనందనాధ్ అనే సాధువు బాబను ఒక ఆధ్యాత్మ వజ్రంగా అభివర్ణించాడు.. గంగాగిర్ అనే మరొక సాధువు కూడా ఇదే భావాన్ని వెలిబుచ్చాడు.. బాబాను అమితంగా విశ్వసించిన బేడేకర్ మహారాజ్ 1873లో బాబాను దర్శించుకొన్నపుడు ఆయనను జగద్గురు అని సంబోధించాడు. టెంబే స్వామీజీ అనబడే వసుదేవానంద సరస్వతి కూడా బాబాను అమితంగా గౌరవించాడు. చాలా మంది శైవ సాధువులు కూడా బాబాను ఆరాధించారు. స్వామి కాళేశ్వర్ బాబాను తన దైవ సమానుడైన గురువుగా పూజించాడు.సత్యసాయిబాబా తనను తాను షిరిడీ సాయిబాబా అవతారమని చెప్పుకొంటున్నాడు.
ఇతర మతాలు
అధికంగా సూఫీ సంప్రదాయానికి చెందిన మహమ్మదీయులు సాయిబాబాను గురువుగా పరిగణించడం జరుగుతున్నది. మెహెర్ బాబా సాయిబాబాను కుతుబ్ ఎ ఇర్షాద్ (అత్యుత్తమమైన కుతుబ్) అని అభివర్ణించాడు.జోరాస్ట్రియన్ మతానికి చెందిన నానీ ఫాల్కీవాలా, హోమీ భాభా వంటి ప్రముఖులు కూడా సాయిబాబాను విశ్వసించారు.
సంస్కృతిలో
భారత దేశంలో దాదాపు అన్ని ముఖ్య నగరాలలోను, చాలా పట్టణాలలోను సాయిబాబా మందిరాలున్నాయి. కొన్ని విదేశాలలో కూడా బాబా మందిరాలున్నాయి. ముంబైకు వెందిన షామారావు జయకర్ చిత్రించిన నిలువెత్తు పటం బాబా నివసించిన మసీదులో ఉంది. షిరిడీలోని సమాధి మందిరంలోని పాలరాతి విగ్రహం ‘తలీమ్’ అనే శిల్పి చెక్కినది. వివిధ బాబా ఆలయాలలోను, సత్సంగాలలోను, కుటుంబ ప్రార్ధనా సమావేశాలలోను బాబా భజన, హారతి కార్యక్రమాలు జరుగుతూ ఉంటాయి
సినిమాలు
సాయి బాబా జీవిత చరిత్ర ఆధారంగా పలు భారతీయ సినిమాలు నిర్మింపబడ్డాయి.
సంవత్సరం సినిమా ప్రధాన పాత్రధారి దర్శకుడు భాష గమనికలు
1977 షిర్డీ కె సాయిబాబా సుధీర్ దాల్వి అశోక్ భూషణ్ హిందీ ఇతర పాత్రధారులు - మనోజ్ కుమార్, రాజేంద్ర కుమార్, హేమ మాలిని, శతృఘ్న సిన్హా, సచిన్, ప్రేమ్ నాధ్
1986 శ్రీ షిర్డీ సాయిబాబా మహత్యం టి.యస్.విజయచందర్ కె.వాసు తెలుగు హిందీ, తెలుగులలోకి అనువాదం చేయబడింది.
1993 సాయిబాబా ??? బాబాసాహెబ్ ఎస్.ఫత్తేలాల్ మరాఠి ఇతర పాత్రధారులు - లలితా పవార్
2001 షిర్డీ సాయిబాబా సుధీర్ దాల్వి బలరాజ్ దీపక్ విజ్ హిందీ ఇతర పాత్రధారులు - ధర్మేంద్ర, రోహిణి హత్తంగడి, సురేష్ ఓబెరాయ్
2005 ఈశ్వర్ అవతార్ సాయిబాబా ముకుల్ నాగ్ రామానంద్ సాగర్ హిందీ బుల్లితెర ధారావాహిక ‘సాయిబాబా’ ఆధారంగా.
2012 షిర్డీ సాయిబాబా అక్కినేని నాగార్జున కె. రాఘవేంద్ర రావు తెలుగు ఇతర పాత్రధారులు -

I have taken the following material fromhttp://madhwabrahmanas.blogspot.com/2009/01/sadachara-smriti.htmlHymns of Pious Living -by Sri Madhvacharya(translated to kannada by Vidhvan Anandathirtha Nagasampige, translated from Kannada to English by Madhukrishna.)
1. The Pious people should have a liking for Sri Hari who is the controller of body and who is supreme. They should leave their ego, attachment and desire for material objects and should do their duty as a service to God.2. Remember God while waking at Brahmamuhurtam (around 4:00 am) and when one sits after getting up. Go to toilet, brush teeth, do achamana and take bath.3. Reciting “OdrutAsi varAhEna” hymn one should apply tulasimruttike to the body. Then immerse yourself into the water three times by chanting vasudeva 12 letter mantra, narayana 8 letter mantra, Vishnu 6 letter mantra or Krishna 6 letter mantra.Then do achamana, then recite “Apo hi shTha” and sprinkle water on the body. Repeat the process once again. This time instead of “Apo hi shTha” recite the aghamarshaNa Sukta – “rutvancha satyam cha”4. Holding the breath immerse your head into the water and remember Sri Hari as described in aghamarshaNa sUkta. Recite purushasUkta and sprinkle water on your head.5. After bath, wear dry cloths, do achamana, sprinkle the water on the body by reciting “Apo hi shTha”. Purify the water by reciting “sUryascha mAmanyuscha” and drink. Remember Sri Narayana who is embedded in Sun god, recite Gayatri mantra and give arghya three times.6. Sprinkle water around you by reciting “asavAdityo brahma”, do achamana, give tarpana to Lord Narayana, wash the cloths which were kept on the eastern side.7. Remember Sri Narayana who is told in Gayatri mantra, who is present in Sun by chanting “dhyeyah sadA” hymn. Meditate Gayatri mantra thousand or hundred or at least ten times.8. Meditate Gayatri standing until Sun rise. After Sun rise one can sit. Do the morning sandhyavandana when stars can be seen in the sky, evening sandhyavandan when Sun is seen. Maintain silence while performing Sayam sandhya.9. Sri Narayana is sitting in Padmasana in the solar system. He is wearing vanki on shoulder, makara kundala on the ears, crown on the head, pearl necklace on the neck, he has golden body, conch and disk on both the hands. Meditate on such Narayana.10. After Gayatri japa meditate Narayana 8 letter mantra three times that of Gayatri. After the japa remember the devotees of Vishnu like Brahma, Indra, guardians of eight directions, other devatas, teacher and parents.11. One should serve the God according to one's ability by remembering him, by talking about him. Acquire things for sadhana in righteous way. Take afternoon bath, worship Sri Hari according to Veda-Pancharatra-tantrasara.12. Perform Vaishvadeva and Baliharana everyday with faith. Offer daily activities, dear wealth, wife, children and all activities motivated by the sense organs to Sri Hari.13. Give the offered food to guests, then thinking of satisfied Sri Hari eat food. After taking food do achamana, chant Narayana 8 letter mantra.14. Please (used as verb) Sri Hari by spending time studying, teaching and discussing Vedas and Vedanta shastras. Perform sAyam sandhya before Sunset.15. Night after 9’O clock sleep thinking about Janardana. If you getup in between in the sleep, think about Janardana.16. Whatever jiva does with body, senses, mind, intelligence should be offered to Narayana.17. In the society of Jivas which are everlasting there are two types, Kshara and Akshara. Brahma and other devotees who have the destruction of body are called Kshara. Lakshmi is called Akshara as her body is everlasting and without destruction.18. In Vedas it is told that there is “paramAtman” one who is different from Kshara and Akshara. He is all pervading. He is wearing the whole universe and is feeding it. Even if there is destruction of this universe which is governed by Him, there is no destruction for Him.19. Sri Hari is above Kshetra tatva and is superior to Lakshmi who represents the Akshara. That is the reason why Hari is called “Purushottama” in man made puranas and in Vedas, which are not man made.20. One who has faith in what is told above and worships Hari as the Supreme being above all knows the essence of Vedic Scriptures.21. This is a secret knowledge. One who knows this is a Jnanin and gets liberated.22. All Devatas are dependent on Rudradeva, Rudradeva is dependent on four faced brahma. Four faced brahma is dependent on Sri Hari. Sri Hari is not dependent on anybody.23. One should perform every activity with love and affection for Sri Hari. “What is told here is faithful and is of purpose” – one who thinks so and follows it sincerely without any ill feeling will get liberated from this world.24. One who does not follow above said teachings with ill feeling, know that they will go to Hell.25. Remember Sri Vishnu always, never forget him, philosophy behind all the discipline and austerity while performing activity is to remember Him.26. Even if Sri Vishnu’s devotees perform unrighteous act (by mistake) it will become righteous. It results in good only. Non devotees of Vishnu even if they perform righteous act it results in bad.27. Keep always your mind in Sri Hari. Always have devotion to Sri Hari. Do every activity to get love and affection of Sri Hari. By remembering Sri Hari one can get all the fruits. One who wants liberation from material world should be always sinscier to Sri Hari.28. All the above austerities hold good both for Gruhastas (married people) and Vanaprastas. Except Vaishvadeva, Baliharana and Dantadhamana – rest of the austerities should be performed by Brahmacharis also.29. Like brahmacharis even sanyasis should not do vaishvadeva and baliharana. Apart from this yatis should perform deva pooja from the things collected without asking. They should take bath with “pranava 8 letter mantra”, They should give tarpana only to Vishnu.30. For Sanyasis the five yajnas like brahma yajna, devayajna, pituryajna will not be there. They should give tarpana only to Sri Vishnu. Even the sanyasis has to perform Gayatri and other japa. Brahmacharis should think of Parusharama who is present in mukhyaprana and do the homa with samit.31. People belonging to all the varnas and Ashramas should worship Vishnu as he is the supreme personality. Lakshmi, Brahma and other devotees should be worshiped as members of Sri Vishnu’s family.32. One who knows Sri Hari as knower of all, ever new, regulator of universe, one who wears, having limit less attributes, one who is brighter than Sun, that Jiva will get liberated with the grace of Sri Hari.33. He is the cause and governor of all Jivas, he is above modes of nature, he is complete, he is brighter than Sun.34. Chaturmukha at the beginning of creation of the universe worshiped Narayana as the Supreme, Devendra who knows the Anirudha and other chaturmurthis worshiped Narayana as the supreme – I know such supreme personality Narayana. One who hears the superior qualities of ParamAtma and one who sees him through his sadhana will get liberated. There is no other way to get liberated.35. Let Sri Hari with infinite attributes, one who is devoid of all impurities, who is above Sri Lakshmi and Brahma be satisfied with my work.|| bhArateeramaNa mukhyaprANAntargata shree lakShmeenArAyaNAya namaH ||

k y v

ఈయుగాన ధర్మం మూడు పాదాలపై నడి చింది. సత్యనిష్ఠతో ప్రజలు, పాలకులూ ఉండేవారు. యజ్ఞ, జప, తపస్సులు, ధర్మకార్యాల పట్ల ఆసక్తులై ఉండేవారు. ఈ యుగాన శ్రీ మహావిష్ణువు ఎర్రనిరంగు కలవాడై లోకాలను పాలించాడు.

ద్వాపర యుగానికి వస్తే ధర్మం రెండు పాదాలపైనే నడుస్తోంది. ఈ యుగాన ప్రజలు, పాలకులు అబద్ధాలు చెప్పేందుకు ఎటువంటి సంకోచాలు చెందరు. నిగ్రహం కోల్పోతారు.

కోరికలు, కోపాలతో నిండిపోతారు. అదే జీవితంగా భావిస్తారు. ఈ యుగాన సత్య నిష్ఠలను వదలి కోరికలతోనే యజ్ఞ యాగాదులు నిర్వహిస్తారు. వైకుంఠ వాసుడైన మహావిష్ణువు నల్లనివర్ణుడై ప్రజలను పాలిస్తుంటాడు.

ఇక కలియుగంలో ధర్మం పూర్తిగా తగ్గి పోతుంది. కేవల ఒక్క పాదంతోనే ధర్మం సంచరిస్తుంది. మహావిష్ణువు పచ్చని కాంతితో లోకాన్ని పాలిస్తాడు.

ఈ కాలంలో ప్రజలు, పాలకులూ కామ క్రోధాదులతో యధేచ్ఛగా సంచరి స్తారు. భయమూ, భక్తీ అవసరానికే ఉపయోగిస్తారు. ధర్మం చెప్పే వాళ్లే కాని, చేసేవాళ్లు తక్కువ. దానివల్లే ఆ యుగంలో యజ్ఞ యాగాదులు చేసిన వారికి ఎక్కువ ఫలితం వస్తుంది.

ధర్మమన్నది, సత్యనిష్ఠలన్నవి మాటల వరకే. చేతల్లో అంతా స్వార్థం, మోసమే కనిపిస్తాయి.

అదీ సోదరా నాలుగు యుగాల విశేషప్రవర్తనలు. నీవు ఇక వెనక్కి మరలిపో. ముందుముందు నీవు సంచరించలే''వన్నాడు హనుమంతుడు భీమునితో.

భీమసేనుడు హనుమంతునికి నమస్కరించి తన దృఢ సంకల్పాన్ని విడిచి పెట్టనని ఇలా అడిగాడు.

''మహానుభావా! మీ సందర్శనంతో పులకించిపోతున్నాను. నీ మహా విశ్వ భవదీయ నిజస్వరూపాన్ని చూడాలని, నా కోరిక మన్నించమని మళ్లిd మళ్లిd ప్రార్థిస్తున్నాను'' అన్నాడు.

భీమసేనుడి పట్టుదలకు, భక్తికీ మెచ్చి హనుమ తన నిజ, స్వరూపాన్ని చూపించాడు.

ఆ మహా శూరాధిశూరుని దేహం మేరునగరంలా మెరిసి పోయింది. అలా... అలా... పెరిగిపో సాగింది. చూస్తుండగానే ఆకాశాన్ని తాకింది. మహోగ్రమైన లోకాలను ఆక్రమిస్తున్నట్టు ఎదిగిపోతున్న ఆంజనేయుని భీకరరూపాన్ని చూడలేక భీముడు గజగజ వణికిపోతూ...

''శ్రీరామ భక్తా! హనుమా... వద్దు.. ఇక చాలు. నా వల్ల కాదు. నీ పూర్తి స్వరూపాన్ని చూసే శక్తి నాకు లేదు. భూన భోంతరాలు అంతా విస్తరిస్తున్న నీ మహా విశ్వరూపాన్ని నేను చూడలేక పోతున్నాను. దయతో ఉపసంహరించు'' అని ప్రార్థించాడు.

హనుమంతుడు భీమసేనుడి కోరికతో తన ప్రస్తుత స్వీయ రూపం ధరించాడు.

''భీమసేనా! శత్రువు బెదురుతున్నప్పుడు నా రూపం అంతకు రెండింతలవుతుంది'' అన్నాడు.

భీమసేనుడు తన్మయుడై హనుమను అడిగాడు.

''అంజనీపుత్రా! నాదో సందేహం. అపార పరాక్రమశాలి వైన నీవే రావణసంహారం జరిపించకుండా శ్రీరాముడు తానే ఎందుకు రావణుణ్ని సంహరించాల్సి వచ్చింది. లంకా పురిని నేలమట్టం చేసి దశకంఠుణ్ని యమపురికి పంపవచ్చు కదా?'' అని సంశయాన్ని వ్యక్తం చేశాడు.

''భీమసేనా! శ్రీరాముని శక్తిముందు నేనెంత? నా ఈ శక్తంతా శ్రీరాముని నామస్మరణ వల్లనే వచ్చింది. ధర్మ సంస్థాపన చేయాల్సింది, చేసింది నా శ్రీరాముడే. సరే! ఆ గూఢ ధర్మశక్తి విషయాలకేం గానీ, నాదొక్క మాట విను. సౌగంధిక పుష్పాల కోసం వెళ్లిన చోట ఎలాంటి దూకుడు కార్యాలకూ తలపడ వద్దు.

యక్షగంధర్వులు నిత్యం కాపలా కాసే దివ్య సరోవరం, దేవేతలు జలక్రీడలు ఆడే సౌగంధిక సరోవరం.

దేవతలు ఎప్పుడూ భక్తికే లొంగు తారు. మహా యజ్ఞాల వల్ల, హోమాల వల్ల, బలుల వల్ల మాత్రమే సంతృప్తులవు తారు. శౌర్య పరాక్రమాలతో వారిని జయించడం, ఎదిరిం చడం బహుకష్టం. సంకల్పాన్ని దీక్షబూని విజయం సాధించు.

సకల వేదవేత్తలైన పండి తులను ఆశ్రయించి ఆచరించి నప్పుడే ధర్మసూక్ష్మం అవగత మవుతుంది. అలాంటి ధర్మం వల్లనే యజ్ఞయాగాదులు అభివృద్ధి చెంది పుణ్యమనే అమృతం అందుతుంది. అలాంటి వేద జ్ఞానంద్వారా చేసే యజ్ఞాలే దేవతలకు సంతృప్తి నిస్తా'' యంటూ భీమునికి మంచిమాటల్ని ఉద్బోధిస్తున్నాడు

Shiva in the Trinity

The Hindu trinity is Brahma, Vishnu and Shiva. They are respectively the creator, preserver and destroyer of the universe. They are also aligned as the cosmic mind, Brahma, the cosmic lord, Vishnu, and the transcendent Godhead, Shiva. In this regard they are called Aum-Tat-Sat, the Being, the Thatness or immanence and the Word or holy spirit. The hymn "Hari Aum-Tat-Sat" is being often uttered at the end of a prayer (just as "Amen" in Christianity). The trinity of Brahma-Vishnu-Shiva is similar to the Christian trinity of God as Father, Son and Holy Ghost.

The trinity represents the Divine in its threefold nature and function. Each aspect of the trinity contains and includes the others. Each God in the trinity has his consort. With Brahma is Saraswati, the Goddess of knowledge. With Vishnu is Lakshmi, the Goddess of love, beauty and delight. With Shiva is Kali (Parvati), the Goddess of power, destruction and transformation. These are the three main forms of the Goddess, as Brahma, Vishnu and Shiva are the three main forms of the God. The three Goddesses are often worshipped in their own right as well as along with their husbands.

the rudra

Rudra

Shiva as we know him today shares many features with the Vedic god Rudra and both Shiva and Rudra are viewed as the same personality in a number of Hindu traditions. Rudra, the god of the roaring storm, is usually portrayed in accordance with the element he represents as a fierce, destructive deity.

The oldest surviving text of Hinduism is the Rig Veda, which is dated to between 1700–1100 BCE based on linguistic and philological evidence. A god named Rudra is mentioned in the Rig Veda. The name Rudra is still used as a name for Shiva. In RV 2.33 he is described as the "Father of the Maruts", a group of storm gods.

The identification of Shiva with the older god Rudra is not universally accepted, as Axel Michaels explains:

To what extent Siva's origins are in fact to be sought in Rudra is extremely unclear. The tendency to consider Siva an ancient god is based on this identification, even though the facts that justify such a far-reaching assumption are meager.

Rudra is called "The Archer" (Sanskrit: Sarva) and the arrow is an essential attribute of Rudra. This name appears in the Shiva Sahasranama, and R. K. Sharma notes that it is used as a name of Shiva often in later languages. The word is derived from the Sanskrit root sarv- which means "to injure" or "to kill" and Sharma uses that general sense in his interpretive translation of the name Sarva as "One who can kill the forces of darkness". The names Dhanvin("Bowman") and Baanahasta ("Archer", literally "Armed with arrows in his hands"), also refer to archery.

శ్రీకైవల్యసారథి" అనే పుస్తకంలో డాక్టర్ క్రోవి సారధి ఇలా వ్రాశాడు-

"ఏ మహాత్ముని రూపం నీకు మదిలో నిలిచిపోతుందో,

ఏ సన్యాసి నీకు స్వప్నంలో కూడా కనిపించి సన్మార్గాన్ని బోధిస్తాడో,

ఏ సాధువు చెప్పిన ధర్మసూత్రాలు నీ మదిలో నిలిచిపోతాయో,

ఏ మహనీయుని దగ్గరకు వెళ్ళగానే నీ సందేహాలు నివృత్తి అవుతాయో,

ఏ వ్యక్తి దగ్గర నీకు ప్రశాంతత, ఆనందము కలుగుతాయో,

ఏ వ్యక్తిమీద నీకు నమ్మకము, గురి కలుగుతాయో ...

ఆ మహనీయుడే నీకు గురువు"

ఏడు రకాల గురువులు శాస్త్రాలలో చెప్పబడ్డారు.

1.సూచక గురువు - చదువు చెప్పేవాడు
2.వాచక గురువు - కుల, ఆశ్రమ ధర్మాలను బోధించేవాడు
3.బోధక గురువు - మహామంత్రాలను ఉపదేశించేవాడు
4.నిషిద్ధ గురువు - వశీకరణ, మారణ ప్రయోగాళు నేర్పేవాడు
5.విహిత గురువు - విషయ భోగముల మీద విరక్తి కలిగించేవాడు
6.కారణ గురువు - జీవబ్రహ్మైక్యాన్ని బోధించేవాడు
7.పరమ గురువు - జీవాత్మ, పరమాత్మ ఒకటే అని ప్రత్యక్షానుభవాణ్ని కలిగించేవాడు.

గురువులు ఇచ్చే దీక్ష నాలుగు రకాలని చెబుతారు -

(1) స్పర్శదీక్ష (2) ధ్యాన దీక్ష (3) దృగ్దీక్ష (4) మంత్రదీక్ష.

శ్రీకృష్ణుడు నారాయణుడి అవతారాల్లో పరిపూర్ణావతారముగా కొలవబడుతున్నాడు. గీతోపదేశం ద్వారా అర్జునుడికి సత్యదర్శనం చేసి, కురుక్షేత్ర మహాసంగ్రామాన్ని ముందుకు నడిపించాడు. ఆ విధంగా భగవద్గీత ను లోకానికి ఉపదేశించి శ్రీకృష్ణుడు జగద్గురువు అయ్యాడు. మనము అందుకే " కృష్ణం వందే జగద్గురుం" అని శ్రీకృష్ణ పరమాత్మను కీర్తిస్

sama veda parayanam

agni madhana drushyam